اثر استرس روانی- اجتماعی بر غلظت تستوسترون و درک درد در موش های نر

زمینه و هدف: مدل های حیوانی استرس روانی- اجتماعی مدل مناسبی برای بررسی اختلالات رفتاری و هورمونی در انسان ها است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر استرس روانی- اجتماعی بر غلظت تستوسترون پلاسما و درک درد می باشد.   روش کار: در این تحقیق تجربی از 74 موش نر (250-200 گرم) و 20 موش ماده (300- 200 گرم) استفاده گردید. در گروه های آزمایشی 1 s و 2 s موش های مغلوب 5 روز و هر روز به ترتیب به مدت 30 دقیقه و 4 ساعت در معرض موش های مهاجم قرار می گرفتند. در گروه های کنترل موش های مغلوب و مهاجم یا در دو اتاق جداگانه نگهداری می شدند ) 1 c ) و یا در یک اتاق ولی در دو قفس جداگانه نگهداری می شدند ) 2 c ). درک درد به وسیله آزمون flick tail سنجیده شد. از روش رادیوایمنواسی برای اندازه گیری غلظت تستوسترون استفاده شد. از برنامه نرم افزاری spss v.11 و تست آماری one way anova برای مقایسه گروه ها استفاده گردید.   یافته ها : استرس روانی – اجتماعی موجب کاهش غلظت تستوسترون در گروه های مورد مطالعه گردید( 1 s و2 s ). زمان تاخیر در آزمون tail flick در گروه 2 s s) 4/0 ± 2/4 ( و در گروه 2 c ( s 2/0 ± 2/4) نسبت به گروه کنترل 1 c ( s 8/0 ± 9/5) کاهش معنی دار یافت. علاوه براین، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه 1 s و 2 s وجود داشت (01/0 p< ). از نظر زمان تاخیر بین گروه مغلوب 1 s و گروه های کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.   نتیجه گیری : داده های این مطالعه نشان می دهد که درک درد بستگی به مدت مواجهه روزانه بین موش های مغلوب و غالب دارد( 30 دقیقه مواجهه در روز اثری بر آستانه درک درد ندارد، ولی 4 ساعت مواجهه در روز منجر به هیپرآلژزیا می شود). همچنین استرس روانی-اجتماعی موجب کاهش غلظت تستوسترون پلاسما شده و این اثر وابسته به مدت مواجهه بین دو گروه موش مغلوب و غالب ندارد.